bloom: Cindy Smits

Cindy Smits, de chief van Digitale Wolven, vertelt ons over hoe haar team voor de digitale vaardigheden van 75.000 kinderen zorgt. Ze bereikt met haar programma 50/50 meisjes en jongens en legt ons uit hoe ze dat voor elkaar heeft gespeeld. We hebben het ook over haar dagelijkse uitdaging om voor financiële middelen te vechten. Zo wil Cindy de volgeboekte agenda van Digitale Wolven niet alleen verzekeren voor de scholen waar ze werken, maar ook verder kunnen uitbreiden. 👇

De weg naar tech

“Het heeft altijd gekriebeld, dus na een klein omweggetje ben ik toch in de technologie sector terecht gekomen.” begint Cindy haar verhaal. Ze studeerde eind 2000 toegepaste informatica, maar vond toen dat het programmeren niet echt haar ding was. Dan ging ze aan de slag in andere sectoren, maar na een aantal jaren in administratieve functies begon het toch weer te kriebelen. Haar man werkte namelijk wél in tech en wanneer hij over zijn job vertelde, voelde zij stiekem wat jaloezie. Dat inspireerde haar om in de technische helpdesk bij EDS (HP) te gaan werken en zo kwam ze uiteindelijk bij Cronos als consultant terecht. Die job heeft ze gedurende 6 jaar gedaan met Coca-Cola als klant. Toen ze kinderen kreeg en als vrijwilligster meedraaide in CoderDojo, kwam er een nieuw idee op haar pad: Digitale Wolven. 

Van waar komt je liefde voor IT?

“Toen ik 9 jaar was (in 1989) kregen we in de lagere school voor het eerst een les met computers. Die dag kwam ik thuis en vertelde aan mijn vader wat we allemaal hadden mogen doen met die machines. Een tijdje later stond er een computer bij ons thuis. Mijn vader had hem gekocht met de boodschap: ‘Je moet mee zijn met de toekomst, meisje!’. Mijn papa was toen heel erg gebeten door het ‘computervirus’ en ik ben ook besmet geraakt. In die tijd was hij de computerexpert maar ondertussen zijn die rollen toch wel omgedraaid!”

Digitale Wolven

Ondertussen heb je Digitale Wolven opgericht en leer je kinderen digitale vaardigheden, waaronder zelfs coderen. Hoe werkt dat precies?

“Ons doel is om kinderen en jongeren digitale vaardigheden bij te brengen vanaf de 3de kleuterklas tot ongeveer 18 jaar. Het is niet de bedoeling om die allemaal aan te zetten om programmeurs te worden, maar wel om hen in contact te brengen met de digitale wereld en technologie. Digitale vaardigheden zijn veel meer dan enkel een presentatie maken of e-mail sturen. Martine Tempels zei enkele jaren geleden ‘Informatica is niet bureautica!’. Dat vond ik heel erg toepasselijk. In de leefwereld van leerkrachten ligt bureautica eerder voor de hand; ze werken zelf met excel, powerpoint, etc. en dit is nu eens niet hetzelfde als informatica. Coderen is logisch denken. Je leert een groot probleem in meerdere kleine deeltjes opsplitsen. Dat is een aanpak die je ook verder door kan trekken naar andere dingen in het leven. We willen dat kinderen beseffen wat allemaal achter programma's en digitale tools zit; niet alleen ‘wat’ het doet maar ook ‘hoe’, en dat op een leuke en speelse manier. Ik noem dat ‘zelfredzaamheid’ omdat iedereen in bijna elke job wel gaat moeten werken met digitale tools of IT. We doen dit tijdens de schooluren en in elke vorm van lager en middelbaar onderwijs.”

Digitale Wolven biedt een brede variatie van workshops en leerlijnen aan. Een workshop omvat minimum twee lesuren. Sommige scholen nemen 1 workshop binnen bijvoorbeeld een themaweek, andere scholen nemen meerdere workshops over verschillende onderwerpen. Een ander aanbod is een hele leerlijn die dan 10 weken duurt, met 1 les per week. Het aanbod varieert sterk afhankelijk van de visie van de school.

“Informatica is niet bureautica! (...) Coderen is logisch denken. Je leert een groot probleem in meerdere kleine deeltjes opsplitsen. Dat is een aanpak die je ook verder door kan trekken naar andere dingen in het leven.”

Meisjes bereiken met IT

Binnen het thema genderdiversiteit, waar we vanuit Clusity natuurlijk rond werken, hebben we gezien dat er in jullie workshops zeer veel meisjes zitten. Dat is niet gebruikelijk voor activiteiten rond technologie en coderen. Hoe speel je dat voor elkaar?

“Klopt, zoals zovele meisjes wilde ik zelf vroeger juf of kapper worden. Het ‘juf’ worden heeft de bovenhand gekregen uiteindelijk. Zeven jaar geleden toen mijn zoontje net naar het eerste leerjaar ging, nam ik hem mee naar CoderDojo. Dit was op zaterdagochtend en dus een buitenschoolse initiatief. Ik zag wat hij bij CoderDojo leerde en het niveau van coderen dat hij al aankon. Tegelijkertijd zag ik ook wat hij op school aan IT kreeg. Dat verschil was zo groot, dat er zelfs geen klein beetje overlap was. Dat waren twee werelden. Daarnaast zag ik dat ouders hun zoontjes kwamen afzetten voor de workshops en de zusjes die soms meekwamen gingen dan terug mee naar huis.”

De bedenking ontstond bij Cindy dat als zij zelf geen interesse in IT had gehad, dat haar zoon nooit bij CoderDojo was beland. Een moeilijk besef dat kinderen eigenlijk afhankelijk zijn van de interesses en beoordelingen van hun ouders en hun financiële situatie. Hieruit ontstond het idee om digitale skills op een inclusieve manier naar kinderen te brengen; een aanbod rond digitale vaardigheden tijdens de schooluren. Zo halen ze een spiegel van de maatschappij af met Digitale Wolven, wat dus o.a. 50/50 meisjes en jongens betekent. Als je dit vergelijkt met buitenschoolse initiatieven, zie je dat daar de cijfers heel anders zitten. Dus de moeilijke weg om binnen de schooluren te werken, is er één met impact op de kinderen die anders niet in contact komen met IT omdat vaak ouders het niet belangrijk vinden of niet kunnen aanbieden.

Successen en uitdagingen

Wat zijn je grootsten successen?  

“Ik had nooit durven dromen dat Digitale Wolven na 7 jaar zo groot zou zijn. Ook dat we een eigen locatie en een leslokaal in Berchem hebben is ongelooflijk. Soms kijk ik rond bij ons en dan denk ik ‘Wow, ik zit nu hier midden in mijn droom!’.  En als je daar nog bij telt hoeveel kinderen we hebben bereikt, dan word ik helemaal blij; dit schooljaar, ondanks Corona, hebben we 16.000 kinderen bereikt. In het jaar dat we begonnen waren dat maar een 200-tal. In totaal hebben we de afgelopen zeven jaar 75.000 kinderen opgeleid.

We hopen gewoon de kinderen te inspireren. Ik geloof dat we hier ook in slagen; we zien dat soms in onze evaluatiefiches, of een moeder of vader vertelt dan dat hun dochter of zoon dankzij de zomerklas of een workshop beslist heeft om voor STEM te kiezen. Ja, dat zijn waanzinnig fijne momenten. Dat gebeurt uiteraard niet bij elk kind van de 75.000, maar toch geeft je dit telkens het gevoel dat je geslaagd bent.”

Wat zijn je dagelijkse uitdagingen? Hoe ga je hiermee om?

Natuurlijk zijn er bij Digitale Wolven ook uitdagingen, zoals in elk bedrijf. Cindy vertelt ons dat als ze iedereen die wil workshops zou laten boeken, ze zeker 10 mensen meer moeten aannemen. “We werken maar met heel weinig vrijwilligers omdat we ervoor hebben gekozen om binnen de lesuren workshops te geven en niet buiten de uren. Dat betekent dus een vast betaald team. Zo kunnen wij ook voor continuïteit en kwaliteit zorgen, maar het heeft natuurlijk een impact op ons kostenplaatje. Dat is ook de reden waarom vergelijkbare initiatieven vaak naschools zijn net om deze kostenfactor te vermijden en met vrijwilligers te kunnen werken.”

Jammer genoeg hebben scholen een maximumfactuur die niet de volledige kost kan dekken. Daarnaast is er nog de kost van het materiaal: laptops, robots, en alles voor verschillenden leeftijden. Voor de capaciteit die ze momenteel hebben, komen ze nog rond maar om de groeiende vraag bij te houden, is er dus meer kapitaal nodig. “Want moeten zeggen ‘Sorry, we zijn volgeboekt!’, is echt jammer”, vindt Cindy. Ze proberen dit door subsidies en sponsors op te vangen. De Cronos Groep is hierin natuurlijk de hoofdsponsor en overkoepelende organisatie. Dankzij Cronos is het initiatief geboren en kunnen uitgroeien tot wat het nu is. Cindy’s uitdaging ligt in het vinden van meer van dit soort goede sponsors. Ze let vooral op partners met aandacht voor het maatschappelijke, met een lange termijn visie. 

Cindy droomt dan ook ervan om met een afdeling per provincie te kunnen werken. Momenteel hebben ze een lokaal in Antwerpen (Berchem). Met meer fysieke présence zouden ze toegankelijker zijn en zouden ze nog meer scholen en kinderen bereiken. Een ander droom van Cindy is om de grens over te steken naar Nederland of de taalgrens in België te overbruggen en Digitale Wolven ook in Wallonië te laten werken. Groeien dus!

Netwerken

Wie zou je graag ontmoeten & waarom? 

“Ik zou graag de minister van onderwijs ontmoeten, dus dat is momenteel Ben Weyts. Als je weet dat we dit schooljaar ‘maar’ 16.000 kinderen hebben bereikt, kunnen we nog veel meer doen in Vlaanderen! Ik zou met Ben Weyts praten over wat mijn visie is en beter willen begrijpen wat zijn visie is. Wat bij hem leeft en waar de prioriteiten liggen. Tot op heden hebben we nog geen samenwerking met het departement onderwijs en daarover zou ik met hem graag eens praten. Het zou een enorme boost aan ons concept kunnen geven als we officieel erkend worden. Het gaat ons erom om de broodnodige digitale vaardigheden in het onderwijs te brengen. Scholen krijgen wel middelen om materiaal zoals laptops of tablets aan te schaffen maar ik zie een gebrek aan kennis aan de menselijke kant van die technologie; hoe motiveer je scholieren en leerkrachten om het materiaal echt te gebruiken? Het was nog nooit zo duidelijk dan tijdens het afstandsonderwijs door Corona hoe cruciaal digitale vaardigheden zijn.”

Cindy Smits, een warme en gedreven onderneemster, zet ons alvast aan het denken over technologie voor kinderen en de vaardigheden die daarmee gepaard gaan. Wat we zeker ook onthouden is dat digitale skills in dit tijdperk voor iedereen belangrijk zijn, ongeacht demografie of cultuur, maar niet altijd even toegankelijk. Wil je graag meer weten over Cindy? Je kan haar vinden op Linkedin.